Karlott

Já, tíminn líður!
Núna er mánuður síðan ég skrifaði síðast hérna inná, margt hefur gerst á einum mánuði...

Ég ætla mér nú ekki að fara telja upp allt sem mánuðurinn hefur haft í för með sér en sumt sem gerðist var gott en annað slæmt. Það er nú bara þannig: gott gerist og vont gerist. Spurningin er: hvernig maður bregst við því sem kemur...
Ég bið að ég megi læra að sjá lífið í réttum litum, ekki bara svart og hvítt, heldur einnig allt litrófið, að augu mín greini allan fjölbreytileika litanna í tilverunni! Núna er ég auðvitað ekki að meina bókstaflega liti, eins og maður kaupir í málningarbúðinni... hm... nei heldur þessa ,,liti" sem tilvera hvers og eins er máluð. Oft er nefnilega tilvera manns mun litríkari en maður áttar sig á og kannski dvelur maður í svarthvítaskapinu alla daga, það er ferlega dapurlegt!!
Því, ekki þarf annað að gera en að staldra við á þeim stað sem maður er á og leyfa augunum, hjartanu og huganum að greina litina í kringum mann, greina það fagra, góða og dýrmæta sem Guð hefur gefið manni... að átta sig á þessu, það er frelsun! Frelsun sál manns!

Mmmm, já það bið ég: Guð, taktu og að engu gerðu þá fjötra sem halda mér frá því að njóta þess frelsis sem þú hefur þegar gefið mér í syni þínum Jesú Kristi!!!

Því Hann gaf okkur frelsi,
frelsi frá dauðlegum degi.
Degi af ótta yfir í gleði,
gleði úr ótæmandi lind.

Lind sem alla fyllir,
fyllir hjartans tóm.
Tóm í huga manns,
manns er líf leitar.

Leitar hið góða,
góða úr deginum.
Deginum er Hann kom,
til endurlaustnar vor.



Gleðilegt sumar vinir og
takk fyrir góðar og gefandi
vetrarstundir!

Karlott